Bjørn Lomborg pleit in NRC Handelsblad voor minder haast met het terugdringen van de CO₂-uitstoot. Het wordt anders erg duur en is toch weinig effectief. Bjørn Lomborg is verbonden aan het Kopenhagen Consensus Center en de Kopenhagen Business School. Hij is schrijver van 'Cool It' en 'The Skeptical Environmentalist'.

Uit de opiniebijdrage van Lomborg in NRC Handelsblad:
(...) Klimaateconoom prof. Richard Tol van de Universiteit van Hamburg heeft een kosten-batenanalyse gemaakt van een CO₂-reductie nu tegenover een reductie in de toekomst. Een vroege reductie gaat 17.800 miljard dollar kosten, een latere maar 2.000 miljard.

Toch zal de daling van het CO₂-gehalte – en dus ook van de temperatuur – in 2100 groter zijn door de toekomstige verlagingen. Een vermindering van de uitstoot nu is veel duurder, omdat er maar weinig alternatieven voor fossiele brandstoffen bestaan, en die zijn bovendien duur. We krijgen gewoon niet zoveel voor ons geld zolang de groene energiebronnen nog niet kosteneffectiever zijn.

Vermeden schade
(...) Uit alle academische modellen blijkt dat zelfs als een beperking van de stijging van de aardtemperatuur tot 2°C mogelijk is - zoals beloofd door de Europese Unie en de G8 - deze aan het eind van deze eeuw het fenomenale bedrag van 12,9 procent van het bruto nationaal product zal kosten. Dit zou gelijkstaan aan een jaarlijkse rekening van meer dan 4.000 dollar per aardbewoner. Terwijl de vermeden schade vermoedelijk maar 700 dollar per bewoner zou bedragen.

Werkelijke kosten
De werkelijke kosten van ambitieuze, vroege en omvangrijke CO₂-reductieprogramma’s zouden een vermindering zijn van de groei - vooral schadelijk voor de armen op de wereld - in de orde van zo’n 40.000 miljard dollar per jaar. Deze kosten zouden ook veel eerder komen dan de baten, en veel langer doorlopen. Van elke dollar die de wereld aan dit grootse plan besteedt, zou de vermeden klimaatschade maar twee cent bedragen.

Respectabele uitkomst
Het zou slimmer zijn om behoedzaam te werk te gaan door invoering van een lage CO₂-belasting van zo’n halve dollar per ton - ongeveer 0,1 eurocent per liter benzine - en deze geleidelijk in de loop van de eeuw te verhogen. Daarmee zou de CO₂-uitstoot niet spectaculair verminderen, maar het zou ook geen spectaculaire verspilling van publieke middelen betekenen. Elke dollar zou voor 1,51 dollar schade door de aardopwarming voorkomen – een respectabele uitkomst. (...)

Er zijn nog andere manieren om CO₂ uit de atmosfeer te halen. Eén daarvan is bescherming van de bossen, want de ontbossing is goed voor 17 procent van de uitstoot. (...)

Methaanreductie
Koolstofdioxide is niet het enige gas dat opwarming veroorzaakt. De op één na grootste boosdoener is methaan. Methaanreductie is zelfs goedkoper dan CO₂-reductie. (...) Volgens professor Claudia Kemfert van het DIW, het Duitse instituut voor economisch onderzoek, zou een uitgave van 14 tot 30 miljard dollar aan methaanreductie - dankzij een verminderde opwarming - tussen de 1,4 en 3 maal zoveel opleveren.

We zouden ons ook sterker kunnen richten op een reductie van het zwarte koolstof, dat verantwoordelijk wordt gehouden voor maar liefst 40 procent van de huidige netto-opwarming, en een derde van de smelting van de Noordpool. (...)

Een groep economen onder leiding van de Amerikaan David Montgomery schat dat een bedrag van 359 miljoen dollar tot een realistische uitstootreductie van 19 procent aan zwart koolstof zou kunnen leiden. Dit zou een aanzienlijk afkoelingseffect op de aarde hebben en 200 duizend doden door vervuiling schelen. De netto jaaropbrengst zou in de miljarden dollars lopen, oftewel 3,60 dollar aan vermeden klimaatschade voor elke bestede dollar.

Kosten en baten zijn van belang. De beste oplossing voor de klimaatverandering levert het meeste goeds op tegen de laagste kosten. Met dit als uitgangspunt is het duidelijk dat er gebreken kleven aan een eenzijdige aandacht voor de CO₂-uitstoot op de korte termijn. De meest relevante vraag is: waarom kiezen we geen oplossing voor de aardopwarming die ook echt zal werken?

Bron: NRC Handelsblad, Energieraad